Het is niet lang geleden, dat de wereld – uiteraard inclusief Curaçao – werd opgeschrikt door een wereldwijde epidemie. Op Curaçao werd snel en doelgericht ingegrepen. De overheid en de medische instanties stonden paraat. Er werden drastische beperkingen opgelegd aan de bewegingsvrijheid van de burgers en de instroom vanuit het buitenland werd sterk gecontroleerd. De medische infrastructuur werd uitgerust voor adequate opvang en massale preventieve vaccinatie werd aan de gehele bevolking beschikbaar gesteld.
Curaçao bleek niet alleen te staan: vanuit het Europese deel van het Koninkrijk werd ruime bijstand verleend, in de vorm van personeel, materiaal, advies, levering van vaccinaties en aanmerkelijke financiële steun om de gevolgen van de ingezakte economie te mitigeren.
Deze gebeurtenissen onderstrepen het belang van een adequate preventieve en curatieve medische infrastructuur op ons eiland. Naast de reguliere gezondheidszorg, blijft bijzondere aandacht nodig voor afweer en behandeling van periodieke infectueuze invasies. En uiteraard zo goed mogelijke toerusting van de bevolking door bevordering van een gezonde leefcultuur. We kunnen die gezondheid alleen bewaken door dat samen te doen. Elkaar te helpen als gemeenschap, zoals Roland Antonius benadrukt in zijn gedicht: “Pas”.
Daarom zijn in deze uitgave van Kristòf diverse actoren uit onze gezondheidswereld benaderd die elk uit eigen invalshoek dit onderwerp behandelen.
Ashley Duits en Izzy Gerstenbluth geven een uiteenzetting over de organisatie die nodig is voor het nodige wetenschappelijke onderzoek om ook in de toekomst voorbereid te zijn op nieuwe uitbraken.
Maar ter ondersteuning is de dagelijkse praktijk van onze huisartsen fundamenteel: daarom enkele illustratieve ervaringen van Alex Roose uit diens praktijk.
Op de uitvoerende medische praktijk is voortdurende controle nodig: Sirving Keli, Inspecteur van Volksgezondheid geeft daarom een beschrijving van de organisatie en taken van deze instelling.
En een kritische noot mag in dit nummer niet ontbreken: daarom ook de ervaringen en aanbevelingen van Jan Huurman, een voormalige inspecteur, wiens kritische benadering van onze gezondheidswereld niet altijd in dank is afgenomen.
Artsen, immunologen en wetenschappers waren er niet altijd. Zij staan op de schouders van voorafgaande medicijnmannen en vrouwen. En nog steeds zijn er de kruiden die generaties lang onze leefcultuur hebben begeleid, ook als de officiële artsen niet bereikbaar waren: onze lokale expert en kruidenvrouw Dinah Veeris draagt iets van haar uitgebreide kennis daarover bij in een belangwekkend interview.